Przeczytałam tu bardzo interesujące analizy, ale ja dodałabym do nich jeszcze analizę sceny w której mężczyzna ciągnie fortepian...
Surrealiści jak wiadomo próbowali odciąć się od wszystkich utartych kanonów, konwencji i regół- i scena ta jest właśnie tego ucieleśnieniem.
Klerycy to według mnie wszystkie normy...

wg mnie to film pozbawiony sensu i z idiotyczna muzyka. a pani jest w jakims nieokreslonym wieku, w przedziale od 20-45 lat;/ ;/ zadnych

Osobiście nie spodobał mi sie ten film. Moje zdanie jest takie że "Pies andaluzyjski" uważany jest za dzieło ponieważ jest stary i (tak podejrzewam) pionierski. Gdyby w XXI wieku ktoś go nakręcił to nikt by nie zwrócił na to uwagi, więc co to za dzieło? może kiedyś nim było, no i co z tego? wtedy wszystko było dobre bo...

"Psa..." widziałem dwa razy - na wykładzie, i przed chwilą w domu.
Oto moja interpretacja na świeżo:

- tęsknota za młodością
- strach małżeństwem,
- chęć dominacji żony nad mężem (kobieta chciała go zmienić
a on chciał być wierny ideałom młodości).
Rozdwojenie osobowości symbolizuje trudność wyboru i...

Zapewne wtedy szokował, ale dziś już nie robi takiego wrażenia. Surrealistyczne i innowacyjne.

Parkindopa Pindolol silol kindzior gęgech bębech
bres bespara szpara cyclosa wielka co niemiara
loftyla komara pectox widiara
amino xo i io pilogel my co spor
de xerox ju nie de kox
obłok wydenty bęben wypięty odciski i zdarte pięty
orgoteyn terfanadinu la radosen a nie z wida es
psychotropy i rakotfory...

ja odczytałem ten film jako surrealistyczne przedstawienie stosunków męsko-damskich. są jakieś inne propozycje interpretacyjne?

Dziewczyna przepisała to chyba z jakiejś rosyjskiego podręcznika do kinematografi :) Prawie każde zdanie, kłoci się z PODSTAWAMI ideologicznymi na których wzniesiono surrealizm. Kolejna śmieszna nadinterpretacja filmu, w której Pies Andaluzyjski nabiera symbolicznego przesłania niczym działa Becketta. Doszukiwanie się...

Z tym, że dla Bunuela i Daliego rozcinanie oka, odcięta ręka i mrówki wychodzące z dziury w dłoni były symbolami, a nie służyły tylko i wyłącznie szokowaniu widza. Film jest jakby zapisem kilku snów, które spleciono w całość. Pokręcone, ale ciekawe. Ale gdyby było dłuższe, tobym tego nie wytrzymał ;)

"Użyliśmy naszych snów, żeby coś wyrazić, a nie żeby powstał galimatias. (...) W Psie andaluzyjskim absurdalny jest tylko tytuł" - mówił Bunuel.
niestety nic nie dzieje się w tym świecie bez przyczyny ("Nothing can come of nothing" - W. Shakespeare)... jeżeli ktoś choć trochę zna sztukę Salvadora Dali, wie co znaczą...

Może moja ocena wynika z tego,że za późno ten film obejrzałam. Znam dzieła CLAMP'a, Tsutomu Nihei, Yoshitaki Amano, lubię surrealistyczne FMVki, science-fiction... Sądzę, że w dzisiejszych czasach film się zestarzał - bo czym niby ma szokować? Starym, kiepskim obrazem? dźwiękiem? Jego wartość historyczna jest...

Nie wierzyłem, że można nakręcić surrealistyczny film do momentu obejrzenia Psa andaluzyjskiego, dlatego jest to film genialny, ale nie mogę się zgodzić ze zdaniem, że film nie ma fabuły i jest skupiskiem nie pasujących do siebie historii.

Bunuel był jednym z najlepszych reżyserów XX wieku. Jego wszystkie filmy to prawdziwe arcydzieła, które warto zobaczyć.
Oglądając pierwszy raz jego dzieła, można dojść do wniosku, że są bez sensu, ale analizując scena po scenie cały filmy można dojść do zaskakujących i niesamowitych spostrzeżeń.
Pierwszym z jego...

jeśli komuś podobają się obrazy Dalego to z owym filmem nie może być inaczej- genialny ... no i całkiem śmieszny

Cóż, obcujemy z perełką swiatowego kina. Szkoda, że nie sposób obejrzeć "Psa" w kinie, np. przed projekcją jakiegoś niezłego, ambitnego dzieła. Tym niemniej jednak rzecz podchodząca pod kultowość.

świetny!! pomimo braku logicznego ciągu wobrażam sobie jak bardzo obrazobórczy był 80 lat temu, ponieważ nawet dziś taki jest. Podstawa dla każdego kinomana- TRZEBA zobaczyć!!

dzielo nie przygniatajace swoja dlugoscia, o niepowtarzalnym klimacie, strzal w dziesiatke dla milosnikow tworczosci obu panow dali''ego i bunuela...

Oglądam i myślę... Źle! Popełniam najgorszy grzech przeciw "Psu...". Pierwsza zasada: nie myśleć. Druga, wynikająca z pierwszej: dać się ponieść pozornie niespójnemu strumieniowi obrazów. Może nawet wziąć udział w proponowanej przez Bunuela i Dalego zabawie. Szokowanie? Nie sądzę, żeby to było pierwszym i...

Trochę mocnych wrażeń...
Zamotana fabuła (a dokładniej jej brak)...
Świetna muzyka...
Wspaniałe efekty specjalne (jak na lata dwudzieste)...

Miodzio :)

Film dziwny...by nie powiedzieć - surrealistyczny;)
Świetna muzyka. I jak na '28 rok - efekty! Te mrówki wychodzące z dłoni...brrrr...