Mam podobne odczucia.

Dwaj fascynaci teorii freudowskich Bunuel i Dali postanowili ze scen swoich snów sklecić film. To nie miało mieć specjalnie sensu.
Doceńmy, że panowie ci mało spali i film jest krótki. Bo komu chciałoby się dłużej babrać w czyichś snach ;)

zamieszczony w serwisie plakat do filmu bardziej mi się podoba niż film. film jest ciekawym eksperymentem, jak na początki kina to ciekawe podejście, dla fanów s daliego - szał. aktualnie ten film jest rozprawką, może znajdzie się osoba co dopracuje ten film, w tych czasach mamy świetną technologię, warto ją wyorzystać i poszaleć z tym co niedopracowane, cośala fanart

plakat ma coś ze współczesnej agresywności ;)
Strona techniczna filmu działa na jego niekorzyść. Film, który głównie oddziaływuje obrazem powinien mieć go jak żyleta ;). Też byłabym za tym, żeby powstała wersja 'odrestaurowana' do granic możliwości. Niech sobie obie funkcjonują niezależnie obok siebie, aby widz mógł złapać ducha czasów Salwadora Dali, jak i jego przyszłości. Dali z pewnością byłby zachwycony ;))

Masz rację.
Czyli możemy liczyć na Ciebie w kwestii wykonania reprodukcji Larii?;)

jeżeli ktoś lubi się przeliczyć, to proszę bardzo ;)

ktośka w to nie mieszajmy, on ma na kogo liczyć ;)

technologia poszła do przodu i jest łatwodostępna, a filmy jakby coraz gorsze
pozdro Larii, zawsze możesz zostać aktorką mieliśmy niegdyś Pole Negri, córkę blacharza.

Wszyscy mamy na kogo liczyć, a właściwie na co. Na Swoje Sny :)) jak Dali z Bunelem. Sny potrafią być kolorowe i wyraźne...jak wyobraźnia.

polecam ze scenografią wykonaną przez Salvadora D. "Urzeczoną" Hitchocka. Co prawda za dużo jej tam nie ma, ale jest rozpoznawalna od razu.

Znam, jestem fanem S Daliego, swojego czasu u mnie w snie również zagościł z wizytą. Sen był równie surrealistyczny:))) Są takie jak piszesz.

Najpiękniejszy jego obraz - "Chrystus św. Jana od Krzyża"

Piękny obraz. Fakt. Ale jeśli chodzi o obrazy surrealistyczne to wolę je podziwiać w galerii. W domu zbyt by mnie niepokoiły. Bądź co bądź to są obce nam wizje, bo jakiegoś człowieka. Mam wrażenie, że więcej frajdy sprawiają samemu twórcy niż widzowi. Ale cóż, takie prawo, że to autor ma się wygadać ;)

Podejrzewam, że jesteś artystką, której prace, kreskę chcę zobaczyć. Odbiorca, który nie tworzył z serca nie napisałby słów, które tak dobrze doceniają sam akt twórczy, bardziej niż ukończony obraz. W dodatku nie piszesz ślepo. Przyznasz się?

Co do stylu malarskiego to podzielam Twoje zdanie. Równie dobrze odwiedzić jest Sanockie sanktuarium Z Beksińskiego.
Ciekawe co u siebie na ścianach lubisz mieć.

W znaczeniu ogólnym nie jestem artystką, chociaż uznaję, że w każdym z nas drzemie artyzm. A żeby pewne rzeczy dostrzec wystarczy nie zabijać w sobie empatii :)

Beksiński. Kolejny wybitny twórca, którego nie sposób nie docenić, jednak z mojej strony znowu zero utożsamiania się z jego twórczością. Chyba mam za sobą etap zachwytu nad tym co dziwniejsze i co oryginalniejsze. Podkreślam - uważam, że jest znakomity, jego pomysły, dopracowanie szczegółów, kolorystyka, mgła - to wszystko może zachwycać. Jednak na swojej ścianie bym go nie zniosła ;) Wolę coś prostego i naturalnego. Np. portret (zdjęcie) jakiejś ładnej dla mnie osoby. Przekaz musi być pozytywny. A Ty wybrałbyś Beksińskiego?

To prawda, empatia potrafi niekiedy zamknąć umysł.

Wybieram to co mi bliskie. Nic nie jest przypadkowe. Bardzo doceniam Z Beksińskiego. Zaszczepił we mnie w wieku 12 lat pasję, kiedy to miałem okazję prawdopodobnie pierszy raz obcować ze sztuką. Widząc jego obrazy monumentalnie od dołu, zrobiły na mnie spore wrażenie. Jednak, tak jak i Ty nie powiesiłbym jego prac na ścianie. Zawsze można wybrać formę albumu, po który sięgniemy kiedy potrzebujemy takich wrażeń:)) Ew. widziałbym jedno z jego zdjęć w biurowych warunkach. Z czasem jak widach wychodzimy z tych zawiłości i stawiamy na prostotę i naturalniejszy wydźwięk. Dodałbym do tego zestawu jeszcze abstrakcję, która pobudza wyobraźnię. Sprawia, że można odpocząć.

Abstrakcja jest dość neutralna, przynajmniej emocjonalnie, więc również by mi nie przeszkadzała ;)

Mam nadzieję, że wobec tego nie będzi Ci także przeszkadzało, jeżeli przejdziemy do kontynuowania rozmowy w formie prywatnej korespondencji Larii?;)

Mignęło mi gdzieś zaproszenie, ale w związku zapewne z trwającą od wczoraj awarią na fw gdzieś się zawieruszyło. Oczywiście, że nie ;)

Dobry wieczór Irbisko. ;)

Czy uczynisz mi ten zaszczyt i zaakceptujesz? :-)

Tak, niestety, stało się.

Polecam poczytać trochę o zamyśle i samych twórcach oraz podejść do filmu ponownie.