Ponoć Bóg jest miłością, a oprócz Boga mamy kochać również ludzi, Szymon się od tych ludzi całkowicie oddalił, więc oddalił się również od Boga, w związku z czym uważam, że asceza to bzdura. A film genialny.

Aha i tu się zgodzę ;]

Ponoć uprawiasz ludowy kult.

Ale ręce złodziejowi jednak odrosły za jego wstawiennictwem

Według mnie Bunuel po raz kolejny ukazuje bezcelowość fanatycznego poświęcenia jednostki dla religii. Poświęcenia, które mimo wszystko nosi znamię egocentrycznej wyższości nad zwykłymi śmiertelnikami. Paradoksalnie pełnego pychy i nobilitującego męczeńskie ego. Oczywiście ma to związek z próżniaczą naturą ludzką, kórą Szymon nie jest w stanie oddalić od siebie choćby staną nawet na wieży Eiffla. I tutaj widzę duże podobieństwo z Viridianą. Bunuel konsekwentnie w swoich filmach przedstawia tematykę religijną z dozą przypudrowanej bigoterii, która od zawsze funkcjonuje w symbiozie z instytucją kościoła.

a ja zrozumiałam to w ten sposób, że zgodnie z zapowiedzią mnicha do rzymu dotarli antychryści, w postaci bawiącego się zapamiętale i jednocześnie beznamiętnie tłumu, a szymon, mimo swojej szlachetności i oporności na pokusy został wchłonięty przez ten zezwierzęcony tłum, co pokazuje, że cnoty we współczesnym świecie zanikają.

Myślę, że gdyby Szymon odważył się wcześniej zejść z męczeńskiego słupa, to już dawno tzw. owiani złą sławą antychryści, dokonaliby zbiorowego gwałtu na jego ascetycznej mentalności. Może już wtedy przekonałby się, że owa idea jest gówno warta. Dlaczego? Bo jest tylko pełnym defektów "dziełem" , "nieomylnego" Stwórcy, które żyje pomiędzy mniej lub bardziej plugawymi, podobnymi mu stworzeniami. A sama asceza jest bezsensownym, wybrakownym tworem ludzkiego, równie niedoskonałego co cała reszta, umysłu. Gwałtowne przeniesienie w lata współczesne, jest tylko jaskrawym podkreśleniem, z namysłem zastosowanym kontrastem, ukazującym bezcelowość tak fanatycznej filozofii.
Ale to tylko moje odczucia.

no, generalnie to jest pesymistyczna wizja bonuela, który widzi w człowieku, już od zarania dziejów grzeszność, a zwieńczeniem tego jest współczesna cywilizacja, zwłaszcza kultura popularna. apokalipsa=bezmyślny taniec, momentami wręcz dziki, instynktowny do muzyki zaliczanej w tamtych czasach do 'niskiej sztuki', co podkreśla przede wszystkim zanik wartości itd. no. i szatan jest wszędzie. może się ukryć w każdym z nas. aaach straszne. właściwie chyba wiekszość filmów bonuela uwypukla motyw człowieka jako istoty grzesznej, bezmyślnej, kruchej, łatwo ulegającej pokusom. próżnej. :(

Myślę, że Bunuel jednak skrytykował, może wręcz wykpił modlitwę i ascezę. Co prawda Szymon dokonuje cudów, trwa niezłomnie w swojej ascezie, ale koniec końców przegrywa walkę z szatanem, więc całe jego poświęcenie było bezcelowe. Reżyser skrytykował także wyniosłość Szymona - z jednej strony jako asceta był do przesady skromny, z drugiej zaś strony jednak wywyższał się ponad szary tłum, w tym nawet ponad swoją matkę.
Co do kuszenia - szatanowi się udało, bo Szymon wyraża chęć powrotu do domu, a dowiaduje się, że już nie ma powrotu. Chwila słabości i nie ma już odwrotu.

Bunuel chciał pokazać, że na nic nie zdały się ascezy i inne wymysły chrześcijan, gdyż i tak mamy co mamy i nikt o tym nie pamięta kiedy wymachuje tyłkiem w rytm głośnego rocka. Taki był jego punkt widzenia, jednak ja i zapewne mnóstwo osób się z nią nie zgadza. Szymon był przykładem wiary i dla tamtych ludzi w tamtych czasach. Zrobił co miał zrobić i odszedł, tak jak wielu, wielu po nim. To trochę nie fair, kusił go czym potrafił , co było i tak wyczynem w stosunku do tamtych lat. jednak "złamał" czy raczej "załamał" się dopiero przy zbombardowaniu go szatańskim rockiem. Film z początku całkiem ciekawy, jednak troszkę naciągany.

Ostatnia scena-według mnie Bóg dał mu taką pokutę za zmarnowanie życia, i stosunek do życia negatywny

Faktycznie - chwila słabości i nie ma już odwrotu, ale jakież to wielkie piekło i apokalipsa się stała - zwykły taniec, fajka i wino :)
Ciekawy porządek świata: jednostka, która jest przykładem, a nawet czasem ratunkiem dla innych, jako ich jedyny łącznik i wstawiennik u Najwyższego, a tym samy człowiek, który podejmuje olbrzymi wysiłek, by w imię obietnic o życiu wiecznym wyrzec się ... po prostu życia.
Świetna krótka riposta Bunuela!

Świetna ostatnia scena, w dzisiejszych czasach stawia się na na żywot doczesny, każdy stara się korzystać z życia ile wlezie - w takim świecie współczesny Szymon czuje się wyobcowany, nikt nań już nie zwraca uwagi, nikt nie ma ochoty słuchać jego wynurzeń (bo i po co skoro popkultura sprawia że recepta na szczęście jawi się oczywistą). Ale czy przegrywa? Nie sądzę. Myślę że pozostanie sobą (wszak intelektualiści i filozofowie będą rodzili się po kres czasów).

Sam słup będący głównym motywem tego dzieła jest według mnie nie tylko alegorią wyrzeczenia, abnegacji ale w głównej mierze pewnego rodzaju symbolem wywyższenia, pogardy, Szymona - symbolu religijności, które z upływem poświęcenia wzrastają czego wyrazem zmiana słupa na wyższyna już na starcie filmu...Czy jednak wyrzeczenie ma swój byt bez wywższenia albo wywyższenie koegzystować może w rozłączeniu od wyrzeczenia?! czy wyrzekając, negując materialność, powierzchowność, pospolitość czyli przymioty "ziemskości" nie wywyższamy się jednocześnie?
Moim zdaniem Bunuel uwydatnia, akcentuje to zjawisko dosadnie i jaskrawo.
Puenta filmowa sprowadza się, do tego że dążenie do świętości, osiągnięcia katolickiego pełnego ideału samemu bądź "niesamemu" ( bądź co bądź niezwykle karkołomnego zadania nie dla każdego i z którym Pustenik miał trudności) w szerokim tego słowa znaczeniu jest imanentnie związane z napiętnowaniem i zwalaczaniem tego co nie zasługuje na konsekrację i odbiega od tegoż ideały... Co do tego czy protagonista uległ pokusom diablicy, Bunuel roztrzygnięcie pozostawia widzowi;) ....
Szymon siedzący w knajpie, słuchający muzy, pijący wino, palący cygaretkę, z wyrazem twarzy początkowo nieprzejednanym, zafarpowanym, dwuznacznie kamiennym...byż może przekonany lecz niepokonany albo pokonany lecz nieprzekonany ?

Mimo to zdecydowany wyjść, nie dać za wygraną,
lecz diabeł wkraczając do akcji przekonuje go, nie wysilając się znacznie...

" lepiej gdybyś tutaj został"
- dlaczego?
- gdzie mógłbyś pojść? musisz zostać tutaj...musisz zostać tutaj do końca...

Szymon zostaje w knajpie, paląc fajkę i pijąc alkohol;)

Właśnie obejrzałam i chyba jeszcze długo będę się zastanawiać, "co autor (filmu) miał na myśli" w jego końcowej fazie.
Zgadzam się z tym, że film nie ośmiesza wiary chrześcijańskiej. Wprawdzie ukazuje słabość człowieka, ale także moc Boga. Fajny! Momentami można się uśmiać. :)

Zachęcam do zapoznania się z wierszem Grochowiaka "Św Szymon Slupnik" poeta zdaje się podobnie oceniać ja Wy postawę świętego który odcina się od świata i pozostaje głuchy na niego.