Oczywiście, że film nie jest już tak bulwersujący, jak kiedyś, przede wszystkim ze względu na zmianę ogólnie przyjętych granic tego, co moralne, a co nie. Podobna sytuacja, jak z "Martwymi Duszami" Gogola - obecnie temat jest przedawniony, ludzie mają nie tyle inna mentalność, co inne realia życia.
Jednakże sądzę, że tematyka (wcześniej odnosiłam się do formy i reakcji społ.) "Złotego Wieku" ma sporo odniesień do zakłamania także wielu współczesnych chrześcijan, tudzież wyznawców innych religii, szczególnie tych ortodoksyjnych jednostek.
Przypuszczam, że wiele osób postawiło taką ocenę, nie tyle nie obejrzawszy filmu, co dlatego, że 'wypada', bo Dali, bo takie symboliczne, bo klasyczne i trendi, och, ach, orgazm; w zasadzie może 30% zrozumiało dzieło. Tego filmu nie ogląda się od tak, nad nim się nieustannie myśli, interpretuje każdy detal, czy to kopnięcie człowieka na ulicy, czy widok sukienki na fotelu...
Sama mam problem z tymi większymi, mniej subtelnymi metaforami:
1. Idea krowy z dzwonkiem na łóżku i nostalgia kobiety, która ją wyprowadziła.
2. Dlaczego pijani chłopi wkraczają na na salony? Symbol wdzierania się braku ogłady? A może ujawnienie ukrywanego zepsucia? Tzn. że tak naprawdę burżuazja zwykłe pijaństwo ubiera w ładne słówka, łaszki i maniery?
3. Motyw pożerania przez kochanków dłoni oraz frustracji mężczyzny po ujrzeniu stopy posągu (ta rzeźba ogólnie, co oznacza? Jakiś ideał? Czy dobrze przypuszczam, iż to religijny monument?).
4. Dlaczego relacja tej pary jest tak zmienna? Czemu z namiętności przechodzą w opiekuńczość? Co oznaczało zakrwawienie twarzy mężczyzny, gdy wymawiał te czułe słowa?
5. Czemu dyrygent, jak w transie, przybywa do pary i kochanka przelewa na niego swe względy?
6. Niejasnymi są dla mnie także rozrzucanie piór, zaraz po tym wniesienie na środek pokoju pługu (?) oraz wyrzucenie przez okno palącego się iglastego drzewa, żyrafy (to chyba ma związek z obrazem Dalego, ale co ona oznacza?).

Sądzę, że ten film (i surrealizm ogólnie), jakkolwiek ciężki, pomaga rozwijać wyobraźnie oraz myślenie abstrakcyjne.

P.S.: Kompozytor w filmie wygląda jak trochę bardziej brodaty Lenin, nie mogłam oprzeć się wrażeniu. (A kochanek w scenie aktu rozpaczy na łóżku przypomina Hitlera.) ^^

Mnie również do końca nie zachwycił. O ile późniejsze filmy Bunuela zdecydowanie do mnie przemawiają, ten potraktowałem jako zabawę formą i dobrą rozrywkę podszytą pewnymi przemyślaniami na temat walki klasowej i filozofii de Sade. Symbole, które wskazałaś zrzuciłbym raczej na karb formy niż przypisywał im głębsze znaczenie. Co do stóp posągu, w opracowaniu "125 zakazanych filmów" spotkałem się ze stwierdzeniem, że symbolizują fellatio (raczej scena ssania palca niż lęku przed stopą ;) Być może jest to lęk przed złamaniem pewnego tabu (którym w ówczesnych czasach mógł być seks oralny).

Podsumowując, uważam, że Bunuel ma dużo lepsze filmy w swoim dorobku stąd tylko (choć to ogólnie dla mnie całkiem dobra ocena) 7/10

Ja osobiście "Złoty wiek" uwielbiam. Jest świetny, zajebisty, wspanialy, okropny :)
A co do interpretacji to nie posługiwałbym się "utartymi" motywami i symbolami. Jak powiedział Bunuel (a może jednak Dali?) - nie pamiętam już o jakim filmie (stawiam na "Psa ...."), ale ta idea przyświecała mu w wielu filmach,- jego ambicją było zrobienie filmu, nie poddającego się jakiejkolwiek interpretacji. Pamiętam też, że raz jacyś psychoanalitycy wzięli się za jego filmy i powiedzieli, że nic nie moga z nich odczytać - zupełnie jakby zrobił je ktoś z poza ich kręgu kulturowego. Wszystko więc sprowadza się do indywidualnej refleksji i własnego smaku i zmysłu surrealistycznego.
Poza tym bardzo często Bunuel sceny wymyślał ot tak - bo wydawało mu się, że będzie to fajnie wyglądało:) Nie starajmy się wieć na siłę (prze)intelektualizować.
Viva la muerte!

:)

Surrealizm nie podlega interpretacji uniwersalnej, lecz jednostkowej. Wg mnie:
1. Samotność w łóżku, kobieta pragnie bliskości (początkowe skojarzenie- ciąża), potem następuje piękna scena z niebiańskim lustrem <3.
2. "Tzn. że tak naprawdę burżuazja zwykłe pijaństwo ubiera w ładne słówka, łaszki i maniery?" Tak.
3. Pożeranie dłoni- chcieli "się zjeść". :D A posąg budzi asocjacje z Pigmalionem.
4. Bo to miłość, a krwawienie to wewnętrzne rozdarcie między pożądaniem fizycznym a tą własnie troskliwością. Idea miłości jako sublimacji pragnień seksualnych.
5. Bo jest zdradziecką szmatką, a nie ideałem.
6. Kryzys wartości, defenestracja animalizmu, kultury, religii itd.
...a to wszystko to przede wszystkim eksperymenty estetyczne.

nie ma czegoś takiego jak interpretacja indywidualne. To absurd! Weź np. przepis prawa, on interpretowany jest wyłącznie dla zapewnienia interpretacji uniwersalnej. Poza tym sens interpretowania dzieła jest tylko wtedy, gdy autor coś w dziele "zawarł", aby jednak sprawdzić, czy autor coś ma do powiedzenia potrzebna jest interpretacja uniwersalna. Zresztą sam dali w swojej biografi nie ukrywa, że np. miękkie zegary powstaly bez pomysłu, po pijaku, w upale, który spowodował, że sery roztopiły się, a że moe spojrzał na zegar to powstało "arcydzieło" . Mógł jednak spojrzeć na tyłek służącej a interpretacja indywidualna wszystko załatwi.

Uważaj bo się zajedziesz. Dobre kino surrealistyczne charakteryzuje się mnogością symboli i tym samym mnogością interpretacji.
1. Przypomina mi to jakąś tam królową która do swojej sypialni zapraszała konie. Eksperymenty miłości pociągnięte do skrajności. Tym samym profanacja miłości.
2. Nie pamiętam tej sceny.
3. Należałoby się zastanowić czym są dłonie dla człowieka narzędziem percepcyjno manipulacyjnym. Miłość to utrudnia. Już nie tak prosto zabijać gdy się kocha. Poza tym symbol femme fatale.
4. Tutaj za dużo tłumaczenia, cały film na tym się opiera.
5. Nie rozumiem Twojego pytania. Dyrygent zrozumiał, że jest nieczysty uczestnicząc w mordzie na dzieciach. Kobieta to ukojenie.
6. Mógłbym się pseudo mądrze wypowiedzieć jak kolega nade mną, ale tego nie zrobię. Myślę, że w tej scenie nieważne jest co zostało wyrzucane przez okno. Pierze, które jest najlżejsze, dodatkowo może symbolizować wnętrzności kochanki. W poduszkach nie ma piór, to tak na przyszłość. Żyrafa przebija głową podłoże, taka mała poszlaka.

Teraz ja do Ciebie mam pytanie. Jak zinterpretujesz motyw skorpiona.

Pozdrawiam.

1. moim zdaniem krowa jest jednym z elementów sceny pokazującej scenę miłości prawdziwej ( wysublimowanej, będącej czymś więcej niż pożądanie). Kobieta ma nostalgię wypisaną na twarzy bo tęskni do wybranka swojego serca - patrz, również scena z wiatrem i lustrem). Dźwięk dzwonka wyprowadzanej przez nią krowy słyszy ów mężczyzna, szczekanie psa zza ogrodzenia w scenie z mężczyzną słyszy kobieta - niczym dwie platońskie połówki są na siebie wyczuleni i mają jakąś osobliwą łączność między sobą.
2. zwróciłam uwagę na to, że nikt z dystyngowanej śmietanki nie reaguje na pojawienie się wozu z chłopami. Podobnie rzecz ma się z pożarem w kuchni i zastrzeleniem chłopca (wprawdzie, goście wychodzą na balkon ale wkrótce wracają "na salony" i bawią się dalej). Może oznacza to brak reakcji z ich strony na zdarzenia, które mają miejsce gdzieś poza ich kulturą , brak zainteresowania rzeczami nie mieszczącymi się w ich światopoglądzie? Są skostniali i ślepi.
3. dosłownie "pożerają" się z miłości - scena ąż nadto czytelna ;)
4. miłość jest pełna nadziei i ekscytacji, ale też obaw i lęków (np. przez śmiercią i starością - kobieta wyobraża sobie twarz mężczyzny z poważnymi ranami, zakrwawioną, mężczyzna zaś ma wizję starej kobiety).
5. bo nie szuka swojej drugiej połówki jabłka a cząstek pomarańczy. Upadek mitu miłości do jednej osoby przez całe życie
6. frustracja wynikająca z niezaspokojenia swoich pragnień. Frustracja prowadzi mężczyznę do złości - wcześniej depcze robaka, kopie psa, popycha ślepego. Scena z niszczeniem poduszki i wyrzucaniem różnych rzeczy (a także jakiegos purpurowego eminencji) ma dla mnie szerszy kontekst - pokazuje niszczenie uporządkowanej i zastygłej kultury i chaos jej elementów.
Co do PS: wąsik wzgardzonego kochanka jest wybitnie hitlerowski, jednak myślę, że taka po prostu była moda wśród ówczesnych panów ;)

dałem 10 punktów chociaż uważam że film zasługuje na 8,5 - już wyjaśniam dlaczego - nie z powodu jakichkolwiek ochów czy achów nad nazwiskiem Bunuela czy Dali ale dlatego że miał 8,17 - teraz ma 8,18 i jest bliżej mojej oceny - jak przekroczy 8,50 to zaniżę ocenę

Masz rację. W porównaniu choćby z "Psem Andaluzyjskim" czy niektórymi późniejszymi jego filmami, ten jest nieporadny, głupi i cholernie nudny...

Co jest głupie w tym filmie? Napisz, uargumentuj, odpowiem, może któregoś motywu nie zrozumiałeś :)

"Złoty Wiek" otrzymał ode mnie 7 punktów. Zestawiając ten film z całym późniejszym dorobkiem Bunuela zasługuje na 6, jednak biorę pod uwagę niemałą rewolucję kulturalną jaką ten film wywołał i to właściwie zawyża jego ocenę.
Jeżeli chodzi o analizę filmu, to od razu podkreślam bezsens jakichkolwiek interpretacji. Bunuel jako jeden z członków grupy surrealistów tworzył scenariusz na zasadzie zupełnego automatyzmu myśli,czyli pozbawionego świadomości a obraz powstał na zasadzie scalenia różnych gagów wymyślanych razem z Dalim ( w zasadzie tylko dwie sceny w "Złotym Wieku" były pomysłem Dalego) i marzeń sennych. Ktoś powyżej napisał, że ambicją Bunuela było to aby stworzyć film niepodlegający jakiejkolwiek interpretacji. Nie do końca się z tym zgadzam, na pewno nie było to głównym celem reżysera, a niemożność interpretacji wynika raczej z głównych założeń surrealizmu, czyli obalenia wszelkich utartych schematów. Nie jest to do końca możliwe, nawet surrealistyczny film musiał wcześniej zostać zrealizowany, zmontowany a tego się raczej bez świadomości zrobić nie da :) Udało się natomiast Bunuelowi wywołać skandal, czyli główny cel osiągnął.

I aby cel osiągnąć wykorzystał najprostsze pomysły, na jakie mógł wpaść - gdyby Dali miał coś więcej do powiedzenia, to film nie byłby tak toporny i nudny. Rozumiem, że Bunuel nie miał najlepszego zdania o odbiorcy, którego chciał obrazić, ale wyszło jakieś romansidło, gdzie surrealizmu tyle, co w Titanicu Camerona. ;)

Trudno się z tobą nie zgodzić. Filmy tak jak wszystko przemijają. Nowsze wygryzają starsze. Zostają tylko te NAJLEPSZE. Sam "Złoty wiek" mocno się podstarzał jeśli chodzi o stronę techniczną. Jednak jego wymowa mimo iż już nie tak kontrowersyjna wciąż zadziwia. Mało który film ma tak rozbudowaną symbolikę, tak samo jak jest mało godnych uwagi filmów surrealistycznych. Wydaje mi się, że sporo filmów Luisa Bunuel ucierpiało przez obrazy Davida Lynch, który jest chyba jedyną konkurencją dla Hiszpana.

Twój komentarz ma sens jeżeli przyjmiemy, że głównym kryterium oceny filmu jest bulwersowanie.